2' διάβασμα
 |
| 📸© Κ.Λ. all rights reserved |
Το κάδρο είναι η πρώτη πράξη κάθε οριοθέτησης. Μια άκαμπτη κατασκευή που αποφασίζει τι θα φανεί και τι θα μείνει εκτός. Πάντα ακίνητη. / Μια χρήσιμη διαχωριστική γραμμή που σας λέει πού τελειώνει η τέχνη και πού αρχίζει ο πραγματικός κόσμος όχι για να τους διακρίνει, αλλά για να υπενθυμίσει πως η διάκριση αυτή υπήρχε ανέκαθεν στο βλέμμα· σε περίπτωση που δεν ήταν σαφές, κάτι που συμβαίνει σε πολλά έργα σύγχρονης τέχνης. / Ένα σχήμα κοπής. Αυτό που διαμορφώνει κάτι, είτε πρόκειται για έναν πίνακα, μια προοπτική ή μια χρονική περίοδο. Χωρίζει το σχήμα του νοήματος, όπως το μαχαίρι χωρίζει τον άρτο της εμπειρίας. Μέσα από αυτή την πράξη, προκύπτει και η προκατάληψη —η πεποίθηση ότι κάτι ανήκει “εντός” και κάτι άλλο “εκτός”. Έτσι διαμορφώνονται οι ταυτότητες, έτσι παράγεται ο αποκλεισμός. / Ένα διακοσμητικό περιθώριο, ικανό να δώσει ενδιαφέρον σε ό,τι δεν έχει. Να προσδώσει αξία, σημασία, εκεί όπου δεν υπάρχει τίποτα από τα δύο. Το μέρος του έργου τέχνης που προκαλεί ανησυχία., εκεί όπου το σημαίνον αποσπάται από το σημαινόμενο. / Κάθε κάδρο είναι κι ένα όριο ιδιοκτησίας· ό,τι ανήκει και ό,τι αποκόπτεται. Σε περίπτωση που αυτό δεν ήταν σαφές. Πράγμα που, πάλι, συχνά δεν είναι. Υπό αυτή την έννοια, το κομψό ισοδύναμο ενός ξύλινου φράχτη. / Με την επιφύλαξη ότι αυτό διαφέρει σε κάθε ημισφαίριο—και όχι μόνο λόγω της ποιότητας του ξύλου. Η ξυλεία είναι διαφορετική, μα και η ματιά έχει διαφορετική υφή. / Το κάδρο είναι πρόσκληση στη σιωπή του αόρατου. Σε καλεί να αναρωτηθείς τι δεν σου δείχνουν. Είναι η άκρη του χάρτη, εκεί όπου η πραγματικότητα διαγράφεται και αρχίζει η αναπαράσταση. Κάθε βλέμμα κινδυνεύει, και το κάδρο απλώς εντείνει τον κίνδυνο, ακόμη κι όταν αυτό που υπάρχει φαίνεται απλό, ακατέργαστο ή παιδαριώδες. . Ένας δακτύλιος ψεύδους, μια επιφάνεια απώθησης. / Με αυτόν τον τρόπο, περιγράφει την εξουσία του προγραμματισμού: το πώς διαμορφώνεται το υποκείμενο να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του και τον άλλο. Ένα επιστημολογικό πρόβλημα. Το αξίωμα παραμένει αμετάπειστο: το κάδρο συγκαλύπτει περισσότερα από όσα αποκαλύπτει—ακόμη κι όταν εκείνο που κρύβει ξεφεύγει της ίδιας της αντίληψης. Ένα κάδρο δεν είναι ποτέ μια απλό τεχνούργημα· πίσω του κείται ένα σύμπλεγμα εξουσίας και απόκρυψης. / Αυτό που συνδέει και διατηρεί τη δομική ακεραιότητα. Στη σφαίρα της τεχνητής κατασκευής, νόμος της υλικότητας. Αυτό που εμποδίζει κάτι να αποσυντεθεί, γνωστικό πεδίο του ξυλουργού. Μια ευκαιρία να αναφέρουμε ξανά τον Ρολάν Μπαρτ ή την Τζούντιθ Μπάτλερ. / Ό,τι πλαισιώνεται, πρέπει να επαναπλαισιωθεί. Αυτή είναι η αρχή στην οποία βασίζεται η ακαδημαϊκή κοινότητα. Και ένα φυσικό αποτέλεσμα της φθοράς με την πάροδο του χρόνου. / Ο τομέας που οι καλλιτέχνες επιδιώκουν να διαταράξουν ή να παραβιάσουν. Επειδή η τέχνη δεν γνωρίζει όρια ή σύνορα. Και δεν πιστεύει στα όρια. Εκτός από τα μουσεία — εκεί όπου υποτάσσεται σιωπηλά. / Όπου, τελικά, το πλαίσιο είναι ένα κρεβάτι: ένας τόπος όπου κάποιος οφείλει να πλαγιάσει — και να ομολογήσει ένα ψέμα για να μπορέσει να ονειρευτεί.
επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ' οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
της εικόνας συμπεριλαμβανομένης
