3.30' διάβασμα
Έχει συμπληρωθεί περίπου ένας χρόνος από τον θάνατο του Τσαρλς Ντάνιελς (1942-2024), του σκηνικού φωτογράφου από τη δεκαετία του 1960 έως τη δεκαετία του 1980, που απαθανάτισε χιλιάδες προσωπικές, παρασκηνιακές στιγμές θρύλων της ροκ, όπως ο Τζίμι Χέντριξ, οι Led Zeppelin και οι Ρόλινγκ Στόουνς. Μεγάλο μέρος όμως του έργου του παρέμεινε κρυμμένο για δεκαετίες, με πάνω από 3.200 ρολά μη εμφανισμένων φιλμ να παραμένουν άθικτα στο διαμέρισμά του στη Βοστώνη.
 |
| Ο Τσαρλς Ντάνιελς και τα ανεμφάνιστα φιλμ στο σπίτι του στο Σόμερβιλ της Μασαχουσέτης |
 |
| Ο Τσαρλς Ντάνιελς και οι φωτογραφικές μηχανές του |
«Λοιπόν, ήταν ένας πολύ διαφορετικός κόσμος από τη Βοστώνη, ο Νότος ήταν τότε ένα έντονα φυλετικά διαχωρισμένο μέρος - με κάθε τρόπο, από τις βρύσες μέχρι τις εκκλησίες. Είναι δύσκολο να περιγράψεις πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα. », σχολιάζει ο Ντάνιελς για το μέρος που μεγάλωσε, το Λουβέρν της Αλαμπάμα, 100 μίλια νότια της πρωτεύουσας Μοντγκόμερι, στη φάρμα των παππούδων του.
Όταν ο Ντάνιελς ήταν περίπου 11 ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στο Ρόξμπερι της Μασαχουσέτης, λίγο νότια της Βοστώνης. Ανακαλύπτοντας μια φωτογραφική μηχανή Brownie Hawkeye στη ντουλάπα των γονιών του άρχισε να φωτογραφίζει τη γειτονιά του. Ο Ντάνιελς απολάμβανε τη φωτογραφία δρόμου, έμαθε μόνος του τα κατατόπια και ο φωτογράφος μέσα του γεννήθηκε. Τα επόμενα χρόνια τόλμησε να απομακρυνθεί περισσότερο από το σπίτι του και φωτογράφιζε τακτικά στην πλατεία Χάρβαρντ.
Θεωρούσε τον εαυτό του φωτογράφο του δρόμου, κατά τον τρόπο του Μπιλ Κάνινγκχαμ, ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός για τη φωτογράφηση οποιασδήποτε εμφάνισης μόδας έπεφτε στο μάτι του στους δρόμους του Μανχάταν. Στα τέλη της δεκαετίας του '60, όταν η αντικουλτούρα έγινε καθοριστική από γενεαλογική άποψη, ο Ντάνιελς βρήκε τόσο το αντικείμενό του όσο και το περιβάλλον του. «Τα πράγματα άλλαζαν γρήγορα», είπε. «Όταν η μουσική άρχισε να αλλάζει, απογείωσε τα πάντα».
 |
| Ο Τσαρλς Ντάνιελς σε μια αυτοπροσωπογραφία με τη Nikon SP που τραβήχτηκε στα παρασκήνια του Music Hall στη Βοστώνη. |
Δημιούργησε έναν ιδιαίτερο δεσμό με τους εκκεντρικούς και γλεντοκόπους Ρον Γουντ και Ροντ Στιούαρτ, τους οποίους γνώρισε για πρώτη φορά όταν ήταν μέλη του Jeff Beck Group. «Ο Τζεφ κρατούσε τα περισσότερα χρήματα και δεν έδινε στον Ροντ και στον Γούντι μεγάλο μισθό, οπότε παραιτήθηκαν και δημιούργησαν τους Faces», θυμάται ο Ντάνιελς.
Όταν ο Γουντ έγινε μέλος των Rolling Stones το 1975, κάλεσε τον Ντάνιελς μαζί του απλά για να του κρατάει συντροφιά και κάλυψε όλα τα έξοδά του. Ένα άτομο που δεν ενθουσιάστηκε με την παρουσία του Ντάνιελς στην περιοδεία των Stones ήταν η Άνι Λίμποβιτς, η επίσημη φωτογράφος της περιοδείας. «Έκανε τα πάντα για να σιγουρευτεί ότι δεν θα έβγαζα καλές φωτογραφίες», είπε. "Στεκόταν μπροστά μου. Αλλά πάντα θα έβγαζα κάτι".
Όσο όμως κι αν αγαπούσε τους Stones, το είδωλό του ήταν ο Χέντριξ, οπότε ήταν σαν όνειρο όταν του ζήτησαν να παρουσιάσει και να φωτογραφίσει το σόου του στο Boston Garden. «Ήθελαν να μάθουν πόσα θα με πληρώσουν», διηγείται ο Ντάνιελς. "Είπα ότι θα το έκανα δωρεάν. Αλλά πλήρωσαν περισσότερα από ό,τι οποιοσδήποτε άλλος είχε πληρώσει εκείνη την εποχή: 200 δολάρια. Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να αποκτήσω το φιλμ που τράβηξα από εκείνο το σόου".
 |
| Ο Τσαρλς Ντάνιελς με τον Ρόνι Γουντ. φωτογραφία: Τσαρλς Ντάνιελς |
 |
| Μικ Τζάγκερ φωτογραφία: Τσαρλς Ντάνιελς |
 |
| Rolling Stones φωτογραφία: Τσαρλς Ντάνιελς |
Στα χρόνια που ακολούθησαν την κορύφωση της κλασικής ροκ, ο Ντάνιελς παρέμεινε σταθερό μέλος στις τοπικές συναυλίες. Προσλήφθηκε επίσης σαν παρουσιαστής από ένα κλαμπ μπλουζ και τζαζ στο Κέιμπριτζ, το Night Stage, όπου και φωτογράφισε καλλιτέχνες που έπαιζαν εκεί, όπως η Έτα Τζέιμς και ο Χάουλιν' Γουλφ, Μπάρενς Γουίτφιλντ & The Savages, Άλμπερτ Κινγκ, Μπο Ντίντλεϊ, Τζίμι Γουίδερσπουν, κλπ. Αργότερα, ο Ντάνιελς έβγαζε ένα μέτριο μεροκάματο γυρίζοντας βίντεο χορού και γυμναστικής. Αν και εξέθεσε τη δουλειά του μόνο δύο φορές σε τοπικές γκαλερί, ορισμένες από τις φωτογραφίες του δημοσιεύτηκαν αργότερα σε ένα επιτραπέζιο βιβλίο για τους Faces.
 |
| Ο Τσάρλι Ντάνιελς παρουσιάζει την J. Geils Band στο Boston Music Hall, 1973 © Ron Pownall |
 |
| Ροντ Στιούαρτ τραγουδιστής των Faces φωτογραφία: Τσαρλς Ντάνιελς |
Ωστόσο, παρά την άμεση σχέση του με την ιστορία του ροκ εν ρολ και την αμερικανική κουλτούρα γενικότερα, ο Ντάνιελς δεν οργάνωσε το υλικό του σε επίσημο αρχείο μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70. «Τα περισσότερα από αυτά που τράβηξα, απλά τα ξέχασα», δήλωνε. «Εκείνη την εποχή θεωρούσαμε πολλά πράγματα δεδομένα». Αυτό άλλαξε το 2020, αφότου ο Ντάνιελς είχε διαγνωστεί με μια σπάνια μορφή λευχαιμίας και είχαν αρχίσει τα περιοριστικά μέτρα του Covid, όταν άρχισε, κατόπιν παροτρύσεων των συνεργατών του, να εμφανίζει κάποια από τα φιλμ ακόμα και περασμένων δεκαετιών. Περίπου 3.200 ρολά ανεμφάνιστα φιλμ 35mm που είχε τραβήξει στις δεκαετίες του '60 και του '70 (συνολικά πάνω από 60.000 φωτογραφίες) ήταν τυλιγμένα σε πλαστικές σακούλες ή καταχωνιασμένα στο ψυγείο του.
 |
| κόντακτ Aerosmith φωτογραφία: Τσαρλς Ντάνιελς |
 |
| κόντακτ Rolling Stones φωτογραφία: Τσαρλς Ντάνιελς |
Χρησιμοποιώντας μια επιχορήγηση από το Somerville Arts Council, ο Ντάνιελς εμφάνισε μια πρώτη παρτίδα από 100 ρολά χωρίς να γνωρίζει τι περιείχαν τα περισσότερα από αυτά, καθώς ο Ντάνιελς δεν είχε σημειώσεις για πολλά από αυτά (σ.σ. η ιστορία της ζωής μου), με τα αποτελέσματα να δημοσιεύονται στο Facebook. «Η ανταπόκριση σε αυτές τις φωτογραφίες μας έπεισε ότι καθόμασταν πάνω σε κάτι ξεχωριστό», είχε δηλώσει τότε ο Ντάνιελς. Προκειμένου να εμφανίσουν τα υπόλοιπα ρολά φιλμ, οι φίλοι οργάνωσαν μια επιτυχημένη καμπάνια GoFundMe.
επιμέλεια-κείμενο: Κάππα Λάμδα
© periopton
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας
η καθ' οιονδήποτε τρόπο χρήση/αναπαραγωγή/ιδιοποίηση
του παρόντος άρθρου (ολόκληρου ή αποσπασμάτων)
